“Bir ülkenin uyuşturucu ile mücadeledeki ciddiyeti, kaç kişiyi cezaevine koyduğuyla değil, kaç kişiyi sağlıklı bir yaşama döndürebildiğiyle ölçülür” diyen Esen, Türkiye’nin yıllardır rehabilitasyon kapasitesini artırmamasını eleştirdi. Sağlık Bakanlığı verilerine göre, 2021’de 80 ilde 136 olan bağımlılık tedavi merkezi sayısı, 2023’te yalnızca 138’e yükseldi. Toplam yatak kapasitesi ise yalnızca bin 396’da kaldı.

Yeni Yol Grubu olarak TBMM’ye sundukları araştırma önergesinde, bağımlılıkla mücadelede izlenebilirlik, tedavi erişimi ve sosyal destek hizmetlerinin güçlendirilmesi çağrısında bulunduklarını belirten Esen, şunları söyledi:

“Gençlerin, kadınların ve çocukların bağımlılıktan korunması için önleyici hizmetlerin güçlendirilmesi, okul sosyal hizmetlerinin yaygınlaştırılması ve AMATEM-ÇEMATEM kapasitelerinin hızla artırılması gerekiyor. Cezaevlerine girmekten çok, hayata yeniden tutunmalarını sağlayacak sosyal politikalar geliştirmeliyiz.”

Esen, kamu kaynaklarının önceliklendirilmesine dair “Devasa adalet sarayları ve yüksek güvenlikli cezaevlerine yatırılan bütçenin bir kısmı, psikososyal destek merkezlerine ve bağımlılık tedavi altyapısına yönlendirilseydi, bugün binlerce genci kurtarabilirdik. Bağımlılık, sadece bir bireyin değil, toplumun ortak travmasıdır. Buna karşı geliştirilecek politika da ortak akıl ve vicdanla şekillenmelidir.” dedi.

Bağımlılıkla mücadelede yeni bir yaklaşımın gerekliliğine dikkat çeken Elif Esen, önümüzdeki dönemde bağımlılıkla mücadele politikalarının izlenebilirliği, gençlerin korunması, kadınlara özel tedavi birimlerinin kurulması ve bölgesel hizmet dengesizliklerinin giderilmesi yönünde Meclise kanun teklifleri ve öneriler sunacaklarını ifade etti.